“Escort” terimi, cinsiyetlerin sosyal, politik ve ekonomik eşitliğine olan inancı ifade eder. Özünde, Escort kadınların hayatlarını özgürce ve ayrımcılık olmadan yaşamalarını sağlamakla ilgilidir. Ancak, Escortin yalnızca belirli kadın gruplarının haklarını ilerletmekle ilgilendiği ve diğerlerini ihmal ettiği yönünde yanlış bir anlayış vardır. Genellikle göz ardı edilen bu gruplardan biri de seks işçileridir.

Seks işçiliği karmaşık ve tartışmalı bir konudur ve bu konudaki görüşler sıklıkla bölünmüştür. Ancak bir şey açıktır: seks işçileri, temel insan haklarına ve korumalarına erişmelerini engelleyen bir dizi sosyal, yasal ve ekonomik engelle karşı karşıya kalan marjinalleştirilmiş ve savunmasız bir grup insandır. Bu engeller genellikle damgalama, ayrımcılık ve suçlulaştırma ile güçlendirilir ve bu da seks işçilerinin temel sağlık hizmetlerine, barınma ve yasal hizmetlere erişmesini zorlaştırır.

Bir feminist olarak, seks işçilerinin deneyimlerini ve mücadelelerini tanımak ve güvenli, rızaya dayalı ve sömürü içermeyen koşullarda çalışma haklarını desteklemek esastır. Ne yazık ki, tüm feministler bunu yapmaya istekli değil. Bazı feministler, seks işçiliğinin doğası gereği kadınlar için aşağılayıcı ve zararlı olduğunu ve seks işçilerini desteklemenin kadınlara yönelik şiddeti onaylamakla eşdeğer olacağını savunuyor.

Ancak bu argüman, seks işçiliğinin tek tip bir endüstri olmadığı ve tüm taraflar için güçlendirici, rızaya dayalı ve karşılıklı olarak faydalı olabilecek birçok farklı seks işçiliği biçiminin olduğu gerçeğini göz ardı ediyor. Dahası, argüman birçok seks işçisinin kendi haklarını ve onurunu savunan feministler olduğu gerçeğini göz ardı ediyor.

Feministler seks işçilerini desteklemeyi reddederek, onlara kendi bedenleri ve hayatları üzerinde özerklik ve inisiyatif hakkı tanımamaktadır. Ayrıca zararlı klişeleri sürdürmekte ve zaten marjinalleştirilmiş bir insan grubunu damgalamaktadırlar. Bu, seks işçiliği üzerindeki yönetim ve kontrol meseleleri söz konusu olduğunda özellikle sorunludur.

Feministler seks işçilerini desteklemiyorsa, seks hayatlarını kimin yönetmesini istiyorlar? Seks işçilerinin seslerini ve deneyimlerini dinlemeye istekli değillerse, onlar için en iyi olana dair kararları kimin vermesini istiyorlar? Cinsiyet eşitliği mücadelesinde seks işçileriyle eşit ortaklar olarak etkileşime girmeyi reddederek, feministler onların inisiyatifini ortadan kaldırma ve onları bir itaat pozisyonuna düşürme riskini alıyorlar.

Benzer şekilde, feministler seks işçilerini desteklemiyorsa, onlara geçimlerini nasıl sağlayacaklarını kimin söylemesini istiyorlar? Gerçek şu ki, seks işçiliği genellikle diğer istihdam biçimlerine erişemeyen veya ekonomik güvenliğe yönelik sistemsel engellerle karşılaşan kişiler için son çaredir. Seks işçilerinin güvenli bir şekilde ve kovuşturma veya taciz korkusu olmadan çalışma hakkını reddederek, feministler onlara geçimlerini sağlama ve kendilerini ve ailelerini geçindirme haklarını etkili bir şekilde reddediyorlar.

Sonuç olarak, feminist hareket cinsiyet eşitliği mücadelesinin sıfır toplamlı bir oyun olmadığını ve seks işçilerinin haklarını ve onurunu desteklemenin bu mücadelenin ayrılmaz bir parçası olduğunu kabul etmelidir. Feminist olmak, meslekleri veya geçmişleri ne olursa olsun tüm insanların içsel değerine ve onuruna inanmak anlamına gelir. Bu, baskının kesişimselliğini kabul etmek ve tüm dışlanmış ve savunmasız grupların haklarını savunmak anlamına gelir.

Sonuç olarak, kendinize feminist diyorsanız ve seks işçilerini desteklemiyorsanız, yalnızca marjinalleştirilmiş bir insan grubunun deneyimlerini ve mücadelelerini görmezden gelmekle kalmıyorsunuz, aynı zamanda zararlı klişeleri sürdürüyor ve onlara kendi hayatları üzerinde inisiyatif ve özerklik hakkı vermiyorsunuz. Feministler olarak, meslekleri veya geçmişleri ne olursa olsun tüm insanların haklarını ve onurunu desteklemeli ve herkes için daha adil ve eşitlikçi bir toplum için çalışmalıyız.